به نظر می‌رسد همه چیز در این جهان در حال چرخش است. قمرها به دور سیاره‌ها، سیاره‌ها به دور ستاره‌ها و ستاره‌ها به دور مرکز کهکشان‌ها می‌چرخند؛ اما فراتر از کهکشان‌ها، تجسم همه چیز اندکی دشوارتر می‌شود. با توجه به این مسئله، آیا می‌توان گفت که کهکشان‌ها و به‌طور خاص راه شیری خودمان به دور چیزی در جهان می‌چرخند؟برای پاسخ به پرسش فوق در درجه‌ی اول باید بدانیم مدارها چگونه کار می‌کنند. دو جرم را درنظر بگیرید که به دور یکدیگر می‌چرخند. این دو کششی گرانشی که آن‌ها را متصل به هم نگه می‌دارد، روی یکدیگر اعمال می‌کنند. این اجرام در واقع به دور مرکز جرم مشترک می‌چرخند. اگر بتوانید منظومه را کوچک کنید، مرکز جرم نقطه‌ای خواهد بود که می‌توانید آن را روی انگشت خود متعادل نگه دارید.اما در مورد منظومه‌ شمسی یا منظومه‌ی زمین و ماه، یکی از اجرام همیشه بزرگ‌تر از دیگری است. مرکز جرم در واقع درون جرم بزرگ‌تر قرار می‌گیرد، بنابراین جرم بزرگ‌تر چندان حرکت نمی‌کند و جرم کوچک‌تر در مسیری تقریبا دایره‌ای به دور آن می‌چرخد.در مقیاس‌های بزرگ‌تر، پیچیدگی افزایش می‌یابد. کهکشان راه شیری بخشی از یک گروه کهکشانی موسوم به گروه محلی است که شامل کهکشان ما، کهکشان آندرومدا، یک کهکشان مارپیچی کوچک‌تر به نام مثلث و چند کهکشان کوتوله از جمله ابرهای ماژلانی کوچک و بزرگ است.

مجله خبری بیکینگ