چرا وایکینگ‌ها آمریکای شمالی را مستعمره خود نکردند؟
چرا وایکینگ‌ها آمریکای شمالی را مستعمره خود نکردند؟
پس از اولین سفر دریایی کریستف کلمب به آنسوی اقیانوس اطلس در سال ۱۴۹۲، اسپانیا و دیگر کشورهای اروپایی در مقیاسی عظیم دست به مستعمره‌سازی زدند که نتیجه‌ی آن، استعمار بیشترین بخش‌های نیم‌کره‌ی غربی به دست مهاجران اروپایی و نوادگانشان بود.بااین‌حال، استعمارگران قرن ۱۵ اولین اروپایی‌هایی نبودند که به آمریکای شمالی مهاجرت کردند. وایکینگ‌ها پس از استقرار در ایسلند و گرینلند در قرن‌های نهم و دهم میلادی، در حدود سال ۱۰۰۰ میلادی به منطقه موسوم به نیوفاندلند کنونی در کانادا رسیدند. آن‌ها پایگاهی در «لانس او میدوز» ساختند و از آن برای کاوش در دیگر نواحی شمال شرق آمریکای شمالی استفاده کردند.سوابق تاریخی نشان می‌دهد که وایکینگ‌های مهاجر پایگاهی دیگر به نام «هاپ» را در جایی در نزدیکی استان نیوبرانزویک در کانادای امروزی ساختند. بااین‌حال وایکینگ‌ها در مقایسه با استعمارگران اروپایی قرن ۱۵، آمریکای شمالی را در مقیاس بزرگ مستعمره‌سازی نکردند؛ اما دقیقا چه چیزی مانع آن‌ها می‌شد؟به‌طور خلاصه، مشخص نیست آیا وایکینگ‌ها می‌خواستند پایگاه‌های خود را تا حد مستعمره‌نشین گسترش دهند یا خیر. وایکینگ‌ها وقتی با بومیان آمریکایی درگیر شدند، دارای جمعیت کم در پایگاه‌های خود بودند و همین امر احتمالا آن‌ها را برآن داشت تا خاک آمریکای شمالی را ترک و همه چیز را پشت سر بگذارند. اما عوامل دیگر مثل مسیر اقیانوسی دشوار و سطح شهرسازی در اروپا و آمریکای شمالی در آن زمان نیز نقشی اساسی داشتند.شاید وایکینگ‌ها اصلاً علاقه‌ای به مستعمره‌سازی آمریکا نداشتند. بیرجیتا والاسا، باستان‌شناس بازنشسته و پژوهشگر وایکینگ‌ها به لایوساینس گفت: «نورس‌ها علاقه‌ای به استعمار آمریکای شمالی نداشتند؛ زیرا در آن زمان مستعمره‌نشین گرینلند جدید و در حال توسعه، اما هنوز بسیار کوچک بود.»
