مورچه‌ها چگونه شیرهای آفریقایی را به تغییر استراتژی شکار مجبور کردند؟
مورچه‌ها چگونه شیرهای آفریقایی را به تغییر استراتژی شکار مجبور کردند؟
مورچه‌های مهاجم در علفزارهای کنیا، حشره‌ای را که از درختان اقاقیا منطقه محافظت می‌کند، بیرون رانده و به فیل‌ها اجازه داده‌اند درختان را بیش از حد چرا کنند. این امر چشم‌انداز ناحیه را عریان کرده و نقاط پنهان را که شیرها برای شکار گورخرها در آن‌ها کمین می‌کنند، از بین برده و آن‌ها را مجبور کرده است به طعمه‌ای دشوارتر و خطرناک‌تر، یعنی بوفالو روی آورند.در شرق آفریقا، نوعی اقاقیا به نام درخت خار سوت‌زن (Vachellia drepanolobium) در قلب اکوسیستم قرار دارد و ۷۰ تا ۹۹ درصد از توده گیاهان چوبی منطقه را تشکیل می‌دهد. این درخت شهد را برای مورچه‌های آکاسیا (گونه‌های مختلف سرده مورچه‌های آکروبات) بومی فراهم می‌کند که در حباب‌های توخالی و خاردار امتداد شاخه‌های درخت زندگی می‌کنند. درعوض، مورچه‌ها از درختان دربرابر حیوانات علف‌خوار محافظت می‌کنند و فیل‌های بیشه آفریقایی (Loxodonta africana) را آزار می‌دهند تا آن‌ها را از درخت دور کنند. این درحالی است که مورچه‌های آکاسیا درحال ناپدید شدن هستند. به‌نوشته‌ی ساینس، در اوایل دهه ۲۰۰۰، مورچه‌های سربزرگ (Pheidole megacephala) که ظاهرا بومی جزیره‌ای در اقیانوس هند بودند، در کنیا ظاهر شدند. اگرچه احتمالا انسان‌ها در ورود آن‌ها نقش داشتند، کسی به‌طور دقیق نمی‌داند آن‌ها چگونه به کنیا رسیدند. اما تاثیر مورچه‌های مهاجم آشکار است: آن‌ها به مورچه‌های آکاسیا حمله می‌کنند، نوزادان آن‌ها را می‌خورند و درختان خار سوت‌زن را دربرابر فیل‌ها بی‌دفاع باقی می‌گذارند.
مجله خبری بیکینگ
