ایده دریافت دستمزد برای ماندن در تختخواب به مدت دو ماه ممکن است آن قدر خوب به نظر برسد که فکر کنیم تحققیافتنی نیست اما این دقیقا همان چیزی است که «آژانس فضایی اروپا» (ESA) به عنوان بخشی از یک پژوهش جدید به ۱۲ داوطلب ارائه میدهد.
اگرچه دراز کشیدن در تختخواب ممکن است آرامشبخش به نظر برسد اما داوطلبان در طول پژوهش باید دوچرخهسواری، چرخش و آزمایشهای پزشکی را نیز پشت سر بگذارند. آنها همه این کارها در حالی انجام خواهند داد که روی تختخواب دراز کشیدهاند.
نکته مثبت این است که داوطلبان برای خدمات خود پاداش دریافت میکنند و به هر کدام از آنها ۱۸ هزار یورو داده میشود.
آژانس فضایی اروپا امیدوار است که یافتههای این پژوهش بتوانند به بررسی اقدامات بالقوهای کمک کنند که برای مقابله با تغییراتی که بدن انسان در فضا تجربه میکند، به کار گرفته خواهند شد.
این پژوهش ۸۸ روزه اکنون در حال انجام شدن است و ۱۲ داوطلب مرد بین ۲۰ تا ۴۵ سال را در بر دارد.
شرکتکنندگان به مدت ۶۰ روز از زمان پژوهش، روی تختهایی میخوابند که شش درجه به سمت پایین کج شدهاند و پاهای خود را بالا نگه میدارند. وعدههای غذایی، دوش گرفتن و حتی دستشویی رفتن باید در همین حالت انجام شوند و یک شانه همیشه روی تشک تخت باشد. از آنجا که خون به سمت سر جریان مییابد و عضله در اثر استفاده کم از بین میرود، پژوهشگران بر واکنش بدن شرکتکنندگان نظارت خواهند کرد.
آژانس فضایی اروپا توضیح داد: پژوهشهای انجامشده هنگام استراحت کردن روی تختخواب، راهی را برای آزمایش کردن اقداماتی ارائه میدهند که برای مقابله با برخی از جنبههای منفی زندگی در فضا انجام میشوند. در طول ماموریتهای فضایی، بدن فضانوردان به دلیل کمبود جاذبه، تغییرات زیادی را تجربه میکند. همه اندامها از چشمها گرفته تا قلب تحت تأثیر قرار میگیرند و عضلات و استخوانها تحلیل رفتن را آغاز میکنند.
اگرچه پژوهشهای پیشین به اثرات افقی بودن طی دورههای طولانی پرداختهاند اما این پژوهش که استراحت کردن در بستر تحت گرانش مصنوعی و ورزش دوچرخهسواری را مد نظر دارد، نخستین پژوهشی است که بررسی میکند دوچرخهسواری چگونه میتواند به مقابله با تغییراتی بپردازد که بدن انسان در فضا تجربه میکند.
تختهای داوطلبان دارای دوچرخههای مخصوص در قسمت پا هستند که میتوان با آنها به صورت افقی دوچرخهسواری کرد. همچنین، میتوان آنها را در یک دستگاه سانتریفیوژ قرار داد تا شرکتکنندگان در آنجا چرخانده شوند و خون را به سمت پاهایشان برانند و نیروی گرانش را دو برابر کنند.
«ربکا بیلت» (Rebecca Billette)، مدیر پژوهش بالینی در موسسه پزشکی فضایی و فیزیولوژی «مدس» (MEDES) فرانسه گفت: ما داوطلبان را تشویق میکنیم تا به حداکثر تلاش خود در دوچرخهسواری برسند و سپس، تأثیر آن را بر آنها با کسانی که اصلا دوچرخهسواری نمیکنند، مقایسه میکنیم.
دوچرخهسواری به این دلیل انتخاب شد که در حال حاضر یک بخش اصلی از برنامه تناسب اندام روزانه فضانوردان در «ایستگاه فضایی بینالمللی» (ISS) است.
«آنجلیک ون امبرگن» (Angelique Van Ombergen)، سرپرست بخش علوم زیستی در اکتشافات انسانی و رباتیک آژانس فضایی اروپا گفت: ما امیدواریم که ارزش افزوده گرانش مصنوعی را بر تمرینات روتین تناسب اندام فضانوردان ایستگاه فضایی بینالمللی درک کنیم. خدمه حاضر در مدار، دو ساعت در روز ورزش میکنند.
وی افزود: فقط فضانوردان نیستند که میتوانند از یافتههای پژوهش ما بهره ببرند، بلکه نتایج حاصل از آنالوگهای فضایی میتوانند در طراحی درمانهای بهتر برای سالمندان و بیماران مبتلا به بیماریهای اسکلتی-عضلانی و پوکی استخوان روی زمین نیز سودمند باشند.
۵۸۵۸
