لاروهای مگس احتمالاً بخشی از رژیم غذایی نئاندرتال‌ها را تشکیل می‌داد
لاروهای مگس احتمالاً بخشی از رژیم غذایی نئاندرتال‌ها را تشکیل می‌داد
نئاندرتال‌ها گوشت‌خوارانی افراطی در رأس این زنجیره غذایی بودند یا حداقل آنطور که بسیاری از پژوهشگران فرض کرده‌اند به‌اندازهٔ کفتارها و شیرهای غارنشین، گوشت مصرف می‌کردند. اما به نظر می‌رسد گوشت تنها خوراک آن‌ها نبوده است. براساس گزارشی که به‌تازگی در نشست سالانه‌ی «انجمن انسان‌شناسی زیستی آمریکا» ارائه شد، این خویشاوندان نزدیک ما احتمالاً از مقدار زیادی لارو مگس نیز تغدیه می‌کرده‌اند.
«لسلی آیلو»، دیرینه‌انسان‌شناس و رئیس پیشین بنیاد تحقیقات مردم‌شناسی ونر-گرن، می‌گوید: «این مقاله واکنشی به پرسشی بی‌پاسخ درباره رژیم غذایی و سبک زندگی نئاندرتال‌ها ارائه می‌دهد.» اگر نئاندرتال‌ها رژیم غذایی خود را با مصرف لارو مگس متعادل می‌کردند، بدان معناست که به اندازه‌ای که قبلاً تصور می‌شد، گوشت نمی‌خورده‌اند و تصورات رایج درباره توانایی‌های فوق‌العاده آن‌ها به عنوان شکارچی، ممکن است اغراق‌آمیز باشد.
به گزارش مجله ساینس، برای تشخیص اینکه یک جانور یا انسان باستانی چه خوراکی مصرف می‌کرده، باید نسبت ایزوتوپ‌های مختلف در استخوان‌هایش را بررسی کرد. مواد غذایی گوناگون نسبت‌های متفاوتی از ایزوتوپ‌ها دارند؛ نسخه‌های مختلف یک عنصر شیمیایی، مانند نیتروژن یا کربن که می‌توانند برای هزاران یا حتی میلیون‌ها سال در استخوان‌ها یا دندان‌ها حفظ شوند.
براساس یافته‌های قبلی، نئاندرتال‌ها بیش از حتی کفتارها و شیرهای گوشت‌خوار افراطی، گوشت مصرف می‌کردند
در سال ۱۹۹۱، پژوهشگران کشف کردند که استخوان‌های فسیل‌شده نئاندرتال‌ها حاوی نسبت‌های بالای نیتروژن ۱۵ در مقایسه با نیتروژن ۱۴ هستند؛ خصوصیتی که معمولاً نشان‌دهندهٔ رژیم غذایی با محتوای بالای گوشت است. این مقادیر نشان می‌داد نئاندرتال‌ها بیش از حتی کفتارها و شیرهای گوشت‌خوار افراطی، گوشت مصرف می‌کردند. بقایای حیوانات شکارشده در محوطه‌های باستان‌شناسی نیز این دیدگاه را تأیید می‌کرد که خویشاوندان نزدیک ما به شدت به گوشت شکارهای بزرگ وابسته بودند.
