دوقلوزایی در اجداد نخستی‌سان ما رایج بوده؛ پس چرا ما فقط یک فرزند به دنیا می‌آوریم؟
دوقلوزایی در اجداد نخستی‌سان ما رایج بوده؛ پس چرا ما فقط یک فرزند به دنیا می‌آوریم؟
دوقلوها در طول تاریخ همواره پدیده‌ای کمیاب بوده‌اند و همین ویژگی، باعث شده است که خاص به نظر برسند. در فرهنگ‌های مختلف، دوقلوها گاهی به‌عنوان نماد سلامتی و شادابی شناخته می‌شوند و گاهی یادآور دوگانگی‌های فلسفی مانند زندگی و مرگ یا خیر و شر هستند. در اسطوره‌ها و داستان‌ها، برخی دوقلوها به‌عنوان بنیان‌گذاران ملت‌ها معرفی شده‌اند و برخی دیگر حتی به مقام ایزدی دست یافته‌اند.پژوهشی جدید نشان می‌دهد که داشتن دوقلو در زمان‌های بسیار دور در تاریخ تکامل نخستی‌سانان، اتفاقی رایج بوده است، نه نادر و شایسته‌ی توجه. هرچند امروزه تقریباً بیشتر نخستی‌سانان، از جمله انسان‌ها، در هر زایمان معمولاً فقط یک نوزاد به دنیا می‌آورند، ظاهراً آخرین جد مشترک ما که درحدود ۶۰ میلیون سال پیش در آمریکای شمالی زندگی می‌کرد، به‌طور معمول دوقلو به دنیا می‌آورده است.پژوهشگران چندین سال است که در زمینه‌ی تکامل تعداد فرزندان نخستی‌سانان در هر بارداری مطالعه می‌کنند. اکنون در مطالعه‌ای جدید، تسلا منسون، استادیار انسان‌شناسی در دانشگاه واشنگتن غربی و جک مک‌براید، دانشجوی دکتری انسان‌شناسی در دانشگاه ییل برای پژوهش در زمینه‌ی تاریخچه‌ی باروری و تعداد فرزندان در هر زایمان، از مجموعه‌های اسکلتی شامل فسیل‌ها و نمونه‌های زنده استفاده کرده‌اند.تسلا، یکی از دو پژوهشگر، علاوه‌بر اینکه انسان‌شناس است، مادر دو دختر دوقلو نیز است. بنابراین، تجربه‌ی شخصی او را به سمت این پرسش سوق داده: چه زمانی دوقلوزایی به پدیده‌ای غیرمعمول تبدیل شد؟در گذشته‌های دور دوقلوزایی در نخستی‌سانان پدیده‌ای بسیار رایج بوده استپژوهشگران برای بازسازی تاریخچه‌ی زایمان، در ابتدا تعداد فرزندان گونه‌های مختلف پستانداران را در درخت تبارشناسی آن‌ها مشخص کردند. سپس، با استفاده از الگوریتم‌های ریاضی به دنبال الگوهای معمول گشتند. اما تعیین تعداد فرزندان گونه‌های منقرض‌شده از روی اسکلت به‌تنهایی بسیار دشوار است، مگر در مواردی که کل خانواده‌های جانوری با هم فسیل شده باشند. بنابراین، داده‌های موردنیاز را از گونه‌های زنده جمع‌آوری کردند.پژوهشگران با استفاده از منابع عمومی مانند پایگاه داده ان‌ایج، اطلاعاتی درباره‌ی تعداد معمول فرزندان هر گونه پستاندار گردآوری کردند. همچنین، اندازه‌ی بدن گونه‌ها در زمان تولد و بزرگسالی و مدت زمان بارداری آن‌ها را نیز بررسی کردند. آن‌ها پس از جمع‌آوری داده‌های نزدیک به هزار گونه پستاندار، مجموعه‌ای از آزمایش‌های آماری را برای تعیین کمیت روابط میان صفات مختلف انجام دادند. هدف گروه این بود که دریابند در هر دوره‌ی تاریخی، احتمال داشتن یک نوزاد در اجداد پستانداران چقدر بوده است.
