اورانوس و نپتون احتمالا میزبان اقیانوس‌های عظیم آبی در اعماق خود هستند
اورانوس و نپتون احتمالا میزبان اقیانوس‌های عظیم آبی در اعماق خود هستند
تقریبا ۴۰ سال پیش بشر با استفاده از فضاپیمای وویجر ۲ از سیاره‌های اورانوس و نپتون بازدید کرد. در آن زمان، دانشمندان میدان‌های مغناطیسی عجیب و بی‌سابقه‌‌ای را در این دو سیاره اندازه‌گیری کردند که براساس پژوهشی جدید، در مورد اورانوس احتمالا ناهنجاری‌های مقطعی در زمان بازدید از آن بود. اما اکنون مطالعه‌ای دیگر نشان می‌دهد که عجیب‌بودن میدان مغناطیسی این سیاره ممکن است به خاطر وجود اقیانوس‌های زیر جو آن باشد.سیاره‌های غول‌پیکر می‌توانند دارای لایه‌های گازی بیرونی، لایهی مایع زیرین و در نهایت یک هسته‌ی جامد مرکزی باشند. بورکهارد میلیتزر از دانشگاه کالیفرنیا برکلی مدلی کامپیوتری را برای توصیف میدان مغناطیسی ساخته است که نشان می‌دهد زیر جو سیاره‌ها، آب، متان و آمونیاک وجود دارد.فشارهای زیر جو بالا است و باعث ایجاد دو لایهی مجزا می‌شود: در قسمت زیرین لایه‌ای از هیدروکربن‌های روغنی و آمونیاک قرار دارد که بخشی از هیدروژن خود را از دست داده‌اند و در قسمت بالا آب و هیدروژن قرار دارند. براساس مدل‌ها، اورانوس هسته‌ای سنگی هم‌اندازه با عطارد دارد که با یک لایهی ضخیم ۸۰۰۰ کیلومتری غنی از هیدروکربن احاطه شده است. بالای آن، لایه‌ای تقریبا با همان ضخامت قرار دارد که از آب تشکیل شده است و در فوقانی‌ترین لایه هم جوی با ضخامت ۵۰۰۰ کیلومتر وجود دارد.
