درونگرایان طبیعت؛ چرا برخی حیوانات با سبک زندگی انفرادی سازگار شده‌اند؟
درونگرایان طبیعت؛ چرا برخی حیوانات با سبک زندگی انفرادی سازگار شده‌اند؟
موش حفار نابینای خاورمیانه یک درونگرای واقعی است. این موجود که حدود ۳۰ سانتی‌متر زیر زمین زندگی می‌کند، بیشتر عمر خود را در سیستم‌های تونلی می‌ماند که خود حفر کرده است و ریشه‌ها، قارچ‌ها و پیازها را جمع‌آوری می‌کند. هر موش حفار نابینا قلمروی مخصوص به خود را دارد. اگر این جانور به طور تصادفی به داخل تونل دیگری نفوذ کند، دیگر جوندگان دندان‌های خود را نشان می‌دهند یا یکدیگر را در نبردهای خشونت‌بار و غالبا مهلک می‌درند.
موش‌های حفار نابینا معمولا فقط در طول فصل جفت‌گیری با سایر اعضای گونه‌ی خود تعامل دارند؛ اما حتی در آن زمان نیز باید با احتیاط عمل کنند. موش نر میان خاک به سمت یک ماده حفاری می‌کند، اما پیش از ورود به تونل او مکث می‌کند. آن‌ها برای چند روز، سیگنال‌های ارتعاشی را با ضربه‌‌زدن سر روی سقف تونل به یکدیگر ارسال می‌کنند. تنها زمانی که ماده برای ملاقات ابراز علاقه کند، نر پیشروی، با او جفت‌گیری و سپس او را ترک می‌کند. موش پس از بستن تونل پشت سر خود به زندگی منزوی‌اش ادامه می‌دهد.
سبک زندگی انفرادی به طول چشمگیری در سراسر قلمروی حیوانات رایج است. حتی در میان پستانداران، ۲۲ درصد از نمونه‌های مطالعه‌شده به شدت منزوی هستند؛ به گونه‌ای که نرها و ماده‌ها بیشتر اوقات خود را تنها می‌خوابند و به‌صورت تکی به دنبال علوفه می‌روند یا شکار می‌کنند.
