انسانها هزار سال دیرتر از آنچه تصور میشد، اسبها را اهلی کردند

انسانها هزار سال دیرتر از آنچه تصور میشد، اسبها را اهلی کردند
مطالعهای جدید با بررسی دیانای باستانی حدود ۵۰۰ اسب نشان میدهد که انسانها، اسبها را هزار سال دیرتر از زمانی که قبلاً تصور میشد، اهلی کردهاند. فرآیند اهلیسازی اسبها در ابتدا برای استفاده از گوشت و شیر آنها و سپس، برای بهرهبری از تواناییهای چشمگیر آنها در زمینهی حملونقل آغاز شد.تجزیهوتحلیل ژنتیکی اسبهای باستانی، تاریخی حدود سال ۲۲۰۰ پیشاز میلاد را آشکار کرد. بررسی فرآیند اهلیکردن اسبهای امروزی، محققان را واداشت تا دربارهی چگونگی گسترش اسبها و انسانها در اروپای مرکزی در هزارههای گذشته، تجدیدنظر کنند.اسبها به دلیل برخورداری از توانایی دویدن در مسافتهای طولانی، توانایی جابهجایی بارهای سنگین و پشتیبانی از سوارکاران، تاریخ بشر را به شکلی انقلابی متحول کردند و به انسانها امکان دادند که با سرعت در سراسر جهان گسترش یابند، غذا و وسایلشان را با خود جابهجا کنند و سوار بر اسب، با سلاحهای در دستشان با یکدیگر مبارزه کنند.در سال ۲۰۲۳، مطالعهی اسکلتهای انسانی فرهنگ گورچالی، زمان وقوع این تحول انقلابی را بین سالهای ۳۳۰۰ تا ۳۰۰۰ پیشاز میلاد تخمین زد؛ یعنی زمانی که این مردم غالباً کوچگرد، اروپا و آسیای غربی را پیمودند و زبان هندواروپایی را نیز با خود به ارمغان آوردند.گلههای اسب نقشی در مهاجرت انسانهای فرهنگ گورچالی به اروپا نداشتنداما تجزیهوتحلیل ۴۷۵ ژنوم اسب باستانی، ایدهی مطالعهی سال ۲۰۲۳ را رد میکند؛ بدین معنی که گلههای بزرگ اسب، انسانها را در مهاجرت به اروپا همراهی نکردند. گروهی از محققان در مطالعهای که به تازگی در مجلهی نیچر منتشر شده است، تغییرات مشخصی را در ژنتیک اسبهای اهلی شناسایی کردند که نه به سال ۳۳۰۰ پیشاز میلاد، بلکه به تاریخی حدود سال ۲۲۰۰ پیشاز میلاد مسیح اشاره میکند، یعنی یک هزاره دیرتر از زمانی که قبلاً تصور میشد.تیم محققان در تلاش بودند تا با بررسی دیانای اسبها، به شواهدی از اسبپروری یا مدیریت مستقیم گلههای اسب توسط انسانها دست یابند، شواهدی از جمله کاهش بالا در تنوع ژنتیکی و کوتاهترشدن فاصلهی زمانی بین نسلها.محققان کشف کردند که ژنوم اسبهای بومی در اروپای مرکزی تا پایان هزارهی سوم پیشاز میلاد، محدود به حوضههای کارپاتی و ترانسیلوانی بود، یعنی مدت بسیار زیادی پساز گسترش فرهنگ گورچالی در منطقه. علاوه بر این، فاصلهی زمانی بین نسلهای اسبها در زمانی حدود ۴۲۰۰ سال پیش، بهطور چشمگیری کاهش یافت. این نشان میدهد که پرورشدهندگان اسبها در تلاش بودند تا حیوانات بیشتری به دنیا بیاورند.
مجله خبری بیکینگ