اجداد ما با سه گروه از انسان‌تباران دنیسووا زادوولد داشتند
اجداد ما با سه گروه از انسان‌تباران دنیسووا زادوولد داشتند
اجداد باستانی ما در انتخاب همسر چندان سخت‌گیر نبودند و ردپای روابط میان‌گونه‌ای پیشاتاریخی، همچنان در ژنوم انسان‌های امروزی دیده می‌شود. یکی از این گونه‌های انسان‌تباران باستانی که به نظر می‌رسد اجداد ما با آن‌ها آمیزش داشتند، دنیسوواها بودند. پژوهشگران اکنون با انتشار مطالعه‌ای جدید، این ایده را مطرح می‌کنند که انسان‌ها دست‌کم با سه جمعیت متفاوت از این گونه‌ی منقرض‌شده، آمیزش داشته‌اند.دکتر لیندا اونگارو، نویسنده‌ی مطالعه، در این‌باره می‌گوید: «این تصور که انسان‌ها به‌طور ناگهانی و منظم از یک جد مشترک تکامل یافتند، رایج اما غلط است؛ هرچه بیشتر پژوهش می‌کنیم، بیشتر درمی‌یابیم که آمیزش با گونه‌های مختلفی از انسان‌تباران نیز رخ داده و نقشی حیاتی در شکل‌گیری انسان امروزی داشته است.»به‌نظر می‌رسد انسان‌تباران دنیسووا، گونه‌ای که در سال ۲۰۱۰ از طریق استخراج ژنوم از یک تکه استخوان انگشت در غار دنیسووا، واقع در کوه‌های آلتای در سیبری شناخته شدند، با انسان‌های خردمند نخستین (Homo sapiens) کاملاً آشنا بوده‌اند.آمیزش با گونه‌های مختلف از انسان‌تباران، نقشی حیاتی در شکل‌گیری انسان امروزی داشتدر ابتدا، دانشمندان تصور می‌کردند فقط مردم بومی اهل پاپوآ هستند که تا پنج درصد از دی‌ان‌ای خود را از دنیسوواها به ارث برده‌اند. اما مطالعات بعدی نشان داد که مقادیر کمتری از ژن‌های دنیسوواها، در جمعیت‌های آسیای شرقی، آسیای جنوبی و بومیان آمریکا نیز مشاهده می‌شود. برای سال‌ها، تصور می‌شد که فقط یک برخورد باستانی میان گونه‌ها، به ورود ژن‌های دنیسووا به ژنوم انسان‌های امروزی ختم شده است. اما پژوهش‌های اونگارو و همکارانش نشان داد که این آمیزش‌ها ممکن است چندین بار اتفاق افتاده باشد.اونگارو می‌گوید: «برخلاف نئاندرتال‌ها که فسیل‌های متعددی از آن‌ها باقی مانده، از دنیسوواها فقط یک استخوان انگشت، یک فک، چند دندان و تکه‌هایی از جمجمه موجود است. بااین‌حال، دانشمندان با استفاده از قطعات باقی‌مانده‌ی ژنوم دنیسوواها در ژنوم انسان‌های امروزی، شواهدی از دست‌کم سه رویداد آمیزشی یافته‌اند که در طی آن، ژن‌های سه جمعیت متفاوت از دنیسوواها وارد ژنوم ما شد.»
