آیا هنر سنگ‌نگاری از یک مکان گسترش یافت یا بارها ابداع شد؟
آیا هنر سنگ‌نگاری از یک مکان گسترش یافت یا بارها ابداع شد؟
تا چند دهه پیش مطالعه هنر سنگ‌نگاری به‌ویژه نقاشی‌های غار محدود به اروپا بود؛ اما در سال‌های گذشته، اکتشافات به اندونزی و سرزمین اصلی آسیا گسترش یافت. از جدیدترین اکتشافات می‌توان به طرح مارهای غول‌پیکر اشاره کرد که در آمریکای جنوبی قرار دارند.پژوهشگرها در کرانه‌های رودخانه‌ی اورینوکو در کلمبیا و ونزوئلا، ۱۵۷ سایت هنر سنگ‌نگاری را کشف کردند. این سایت‌ها شامل حکاکی‌هایی از مارها هستند که برخی از آن‌ها تا بیش از ۴۰ متر کشیده شده‌اند. تصاویری در این مقیاس صرفا نمایش‌های ساده نبودند و به یادگارهایی دیرینه تبدیل شدند: در واقع این تصاویر حتی از فاصله‌ی صدها متر آن‌طرف‌تر آشکار هستند و چشم‌انداز کلی را تغییر می‌دهند.با اینکه آثار یادشده به‌صورت مستقیم تاریخ‌گذاری نشده‌اند، سرامیک‌های این منطقه هم دارای حکاکی‌های مشابه در ابعاد کوچک‌تر هستند. قدمت این سرامیک‌ها به ۲۰۰۰ سال می‌رسد بنابراین به نظر منطقی می‌رسد که بگوییم حکاکی‌های عظیم مارها نیز متعلق به همین دوره هستند.نیوساینتیست در گزارشی درباره‌ی حکاکی‌ها، این آثار را به اسطوره‌شناسی مردمان بومی اورینوکو مرتبط می‌داند که مارهای آناکوندا و بوآ را موجوداتی آغازین می‌دانستند؛ بنابراین ممکن است کنده‌کاری‌های مارگونه ماهیتی مذهبی داشته باشند و نشانه‌ای از باورهای این مردم درباره‌ی آفرینش و قدرتی فوق طبیعی باشند.
مجله خبری بیکینگ
