آیا این روباه باستانی زمانی بهترین دوست انسان‌ها بود؟
آیا این روباه باستانی زمانی بهترین دوست انسان‌ها بود؟
جوامع کوچ‌نشین شکارچی گردآورنده با اهلی‌کردن گرگ‌های زباله جمع‌کن در پایان دوره‌ی پلیستوسن، زمینه را برای حضور دیگر اعضای خانواده‌ی سگانی که امروز می‌شناسیم و دوستشان داریم، آماده کردند. شواهد باستان‌شناسی حاکی از آن است که جوامع انسان‌های باستانی به روباه‌ها نیز احترام می‌گداشتند و حتی آن‌ها را در کنار خودشان دفن می‌کردند.سگ‌های امروزی، تنها عضو از خانواده‌ی سگان باستانی نبودند که به همدم انسان‌ها تبدیل شدند. باستان‌شناسان آثاری از روباه‌های باستانی منقرض‌شده‌ای را در آمریکای جنوبی کشف کرده‌اند که در میان جوامع اولیه‌ی انسان‌ها زندگی می‌کردند. بقایای کشف‌شده شامل اسکلت تقریباً کامل یک روباه منقرض‌شده است که در شمال غربی پاتاگونیا در آرژانتین، در گوری انسانی با قدمت ۱۵۰۰ سال دفن شده بود.تیمی از محققان، اخیراً استخوان‌های روباهی را که در میان بقایای چندین انسان شکارچی گردآورنده کشف شد، بررسی کردند و می‌گویند محتمل‌ترین توضیح، این است که روباه برای جوامع اولیه به عنوان همدم یا حیوان خانگی، بسیار ارزشمند بوده است. یافته‌های مطالعه که در مجله‌ی علوم باز انجمن سلطنتی منتشر شد، نشان می‌دهد این روباه در کنار انسان‌هایی زندگی می‌کرده که با آن‌ها در یک گور دفن شده بود.اوفلی لبراسور، باستان‌جانورشناس در دانشگاه آکسفورد و نویسنده‌ی مطالعه‌ی جدید، به نیویورک‌تایمز گفت: «به نظر می‌رسد که روباه عمداً در این گورستان انسانی دفن شده است. این روش، رویکردی آیینی است که قبلاً نیز دیده شده بود، اما کشف آن بسیار شگفت‌انگیز است.» به گفته‌ی دکتر لبراسور، بیشتر آثار باستان‌شناسی سگان آمریکای جنوبی، معمولاً استخوان‌ها یا دندان‌های جدا‌شده هستند.اما در سال ۱۹۹۱، باستان‌شناسان اسکلت تقریباً کامل یک حیوان روباه مانند را در کاوش محوطه‌ی تدفینی باستان‌شناسی «کانیادا سکا» در مرکز آرژانتین کشف کردند. محوطه که به‌طور تصادفی توسط معدن‌کاران محلی خاک‌برداری و کشف شد، حاوی استخوان‌های حداقل ۲۴ انسان و آثار باستانی مانند مهره‌های گردن‌بند، زیورآلات لب و سر نیزه بود. بررسی استخوان‌های انسان‌های کشف‌شده نشان داد که این افراد، تقریباً ۱۵۰۰ سال پیش به سبک کوچ‌نشینی زندگی می‌کردند.روباه باستانی از اواخر عصر یخبندان تا حدود ۵۰۰ سال پیش در علفزارهای پاتاگونیا زندگی می‌کرداسکلت سگ‌سان کشف‌شده در کانیادا سکا، در ابتدا به عنوان روباه آمریکای جنوبی (Lycalopex) شناخته شد؛ سرده‌ای از زیرخانواده‌ی سگان روباه‌مانند که هنوز هم زنده هستند. اما بررسی دقیق‌تر دندان‌های موجود نشان داد که این حیوان به احتمال بیشتر، روباه منقرض‌شده‌ی دوزیچون آووس (Dusicyon avus) است که با جثه‌ی متوسط و وزن یکسان با سگ گله‌ی کوچک، به شغال شباهت دارد.روباه دی‌آووس بین ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم وزن داشت و از اواخر عصر یخبندان تا حدود ۵۰۰ سال پیش در علفزارهای پهنه‌ی وسیعی از پاتاگونیا زندگی می‌کرد. این روباه شباهت بسیاری به گرگ‌های جزیره فالکلند داشت که در سال ۱۸۷۶، بر اثر شکار بی‌رویه منقرض شدند.
مجله خبری بیکینگ
