آلفا قنطورس؛ با نزدیک‌ترین منظومه ستاره‌ای به زمین آشنا شوید
آلفا قنطورس؛ با نزدیک‌ترین منظومه ستاره‌ای به زمین آشنا
شوید
در فاصله‌ی تقریبا ۱٫۵ واحد نجومی از پروکسیما قنطورس و در موقعیتی بیرون از منطقه‌ی سکونت‌پذیر ستاره، سیاره فراخورشیدی مینی‌نپتون پروکسیما قنطورس c قرار گرفته است. به‌نقل از فهرست آزاد سیاره‌های فراخورشیدی، این جهان تقریباً هفت برابر زمین است و هر ۱۹۰۰ روز زمینی یک بار به دور ستاره‌اش می‌چرخد.
پروکسیما قنطورس c، نخستین‌بار در سال ۲۰۱۹ به‌دنبال لرزشی که در اثر فشار گرانشی بر حرکت ستاره‌ی والد خود ایجاد کرده بود، مشاهده شد. وجود این سیاره در سال ۲۰۲۰ با تصاویری از تلسکوپ فضایی هابل که در سال ۱۹۹۵ گرفته شدند، تایید شد. این روش کشف، پروکسیما قنطورس c را به یکی از معدود سیاره‌های فراخورشیدی تبدیل کرد که وجودشان به‌صورت بصری تأیید شده است.
در سال ۲۰۲۲، سیاره سومی در اطراف پروکسیما قنطورس مشاهده شد که پروکسیما قنطورس d نام گرفت. این سیاره تقریباً یک‌چهارم زمین جرم دارد و در فاصله‌ای حدود ۳ درصد از مسافت بین زمین و خورشید، به دور ستاره‌اش می‌چرخد و آنقدر به پروکسیما قنطورس نزدیک است که هر ۵ روز یک بار، یک دور چرخش را کامل می‌کند. پروکسیما d یکی از سبک‌ترین سیاره‌های فراخورشیدی دیده‌شده تاکنون به شمار می‌رود.
ژوائو فاریا، پژوهشگر از مؤسسه اخترفیزیک و علوم فضایی به‌نقل از اسپیس‌دات‌کام با اشاره به پروکسیما قنطورس c می‌گوید: «کشف این سیاره، این باور را تقویت می‌کند که سیاره‌های کم‌جرم مانند زمین که ممکن است سکونت‌پذیر باشد، در کهکشان ما بسیار رایج هستند. همچنین ثابت می‌کند که ما اکنون ظرفیت فنی برای یافتن آن‌ها را با استفاده از ابزارهای پیشرفته داریم. براساس جرم بسیار پایین، می‌توانیم نتیجه بگیریم که این سیاره احتمالاً ترکیبی سنگی مانند زمین و مریخ دارد.»
علاوه بر این، در سال ۲۰۲۱ ستاره‌شناسان نشانه‌های احتمالی سیاره فراخورشیدی دیگری را در مدار اطراف رجل قنطورس مشاهده کردند. این سیاره در منطقه‌ی سکونت‌پذیر یا ناحیه‌ی اطراف ستاره که برای پشتیبانی از آب مایع (عنصر حیاتی لازم برای شکل‌گیری حیات) نه خیلی داغ و نه خیلی سرد است؛ قرار دارد.
آیا انسان می‌تواند در آلفا قنطورس زندگی کند؟
می‌دانیم که آلفا قنطورس، نزدیک‌ترین منظومه ستاره‌ای به محله‌ی خورشیدی ما است و از وجود سیاره‌های دیگر مشابه زمین در آن منظومه کاملاً مطمئن هستیم. اکنون سؤال اینجا است که آیا انسان‌ها می‌توانند در این منظومه زندگی کنند؟
مسلماً بزرگ‌ترین چالشی که برای ساختن خانه جدید در منظومه آلفا قنطورس با آن مواجه خواهیم شد، پیمودن فاصله بسیار زیاد زمین تا این سه ستاره است. با وجود اینکه آلفا قنطورس نزدیک‌ترین منظومه ستاره‌ای به زمین محسوب می‌شود، همچنان بیش از ۴ سال نوری یا حدود ۳۷٫۸ تریلیون کیلومتر با ما فاصله دارد.
چقدر طول می‌کشد تا به آلفا قنطورس برسیم؟
برای پیمودن چنین مسافت عظیمی، به فضاپیمایی بسیار سریع یا روش دیگری برای سفر کردن نیاز داریم. به‌نقل از ناسا، شاتل فضایی دیسکاوری (که در سال ۲۰۱۱ بازنشسته شد) با سرعتی حدود ۲۸ هزار کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند. حتی با حرکتی مداوم در این سرعت، بیش از ۱۴۸ هزار سال طول می کشد تا به آلفا قنطورس برسیم.
حتی زمانی که فضاپیمای اوراین (مرتبط با برنامه آرتمیس) برای سفر انسان آماده باشد، حداکثر سرعتی حدود ۳۲٬۱۸۰ کیلومتر در ساعت خواهد داشت. حتی در صورتی که این فضاپیماها برای سفر به خارج از منظومه شمسی طراحی شده باشند، نه صرفاً سفرهای کوتاه مدت به ماه یا مریخ، واضح است که زمان سفر به آلفا قنطورس همچنان کمتر نخواهد شد.
تنها فضاپیماهایی که تا به حال از منظومه شمسی خارج شده‌اند، دوقلوهای وویجر ۱ و ۲ هستند. ناسا تخمین می‌زند که حتی با سرعت بیش از ۵۶ هزار کیلومتر در ساعت، نزدیک به ۴۰ هزار سال زمان نیاز است تا دوقلوهای وویجر ۲ سال نوری را بپیمایند و به مرز نامشخص بین منظومه شمسی و ستاره پروکسیما قنطورس برسند و ممکن است حدود ۸۰ هزار سال طول بکشد تا هرکدام از این فضاپیماها به سطح ستاره پروکسیما قنطورس برسد.
آیا منظومه آلفا قنطورس به زمین نزدیک‌تر خواهد شد؟
ستاره‌ها و سیاره‌های منظومه ستاره‌ای آلفا قنطورس در حال حرکت به سمت زمین هستند؛ اما این حرکت بسیار کند و آرام در حال انجام است. به‌نقل از پایگاه داده‌های نجومی سیمباد، این منظومه تا ۳۰ هزار سال آینده با رسیدن به نزدیک‌ترین نقطه‌ی خود به منظومه شمسی، فاصله‌اش تا ما به سه سال نوری کاهش خواهد یافت.
سپس ۳ هزار سال بعد، این منظومه ستاره‌ای دوباره شروع به دور شدن از منظومه شمسی خواهد کرد. در آن زمان، پروکسیما قنطورس دیگر نزدیک‌ترین همسایه ستاره‌ای ما نخواهد بود و ستاره دیگری به نام راس ۲۴۸ (HH Andromedae) این عنوان را تصاحب خواهد کرد. راس ۲۴۸ نیز یک ستاره کوتوله سرخ است که در حال حاضر حدود ۱۰٫۳ سال نوری از خورشید فاصله دارد و دهمین ستاره‌ی نزدیک به منظومه شمسی است. در سال ۱۹۹۳ پیش‌بینی شد که این ستاره با ورود به دوره‌ای ۳۶ هزار ساله، تا فاصله ۳٫۰۲ سال نوری به خورشید نزدیک می‌شود.
