ساعتهای هوشمند سالها پیش معرفی و به مرور زمان مدلهای جدیدی از آنها توسط شرکتهای مختلف عرضه شد. اکنون نیز، درست مانند گوشیهای هوشمند، این گجتهای پوشیدنی پرکاربرد به یکی از ابزارهای ضروری زندگی بعضی کاربران تبدیل شدهاند.
بررسی ضربان قلب، شمارش کالریهای سوزانده شده و ارائه اطلاعات در مورد آبوهوا تنها بخش کوچکی از قابلیتهای بیشمار آنها است. اکنون که برندهای زیادی ساعت هوشمند تولید میکنند گزینههای زیادی وجود دارند که میتوانید براساس بودجهی خود از میان آنها انتخاب کنید.
طرحهای ساعتهای هوشمند به قدری زیاد است که تقریبا تمام افراد با هر سلیقهای میتوانند مدل مورد نظر خود را انتخاب کرده و به دست کنند. علاوهبر کاربردی بودن این گجت، ظاهر زیبای آن نیز باعث شده ساعتهای هوشمند تبدیل به اکسسوریهای بهروزی شوند که بسیاری به استفاده از آنها علاقه دارند.
وقتی به ساعتهای هوشمند نگاه میکنیم تقریبا همه چیز عالی به نظر میرسد، اما یک مورد وجود دارد که سازندگان این گجت جذاب به آن فکر نکردهاند؛ خالکوبی!
ارتباط ساعت هوشمند و خالکوبی
شاید با خود فکر کنید اصلا تتو چه ربطی به ساعت هوشمند دارند؟ پاسخ پیچیدهتر از آن است که به نظر میرسد. این دستگاهها با حسگرهای پوستی کار میکنند تا بتوانند وظیفهی خود را به درستی انجام دهند، اما اگر آن سنسورها این کار را نکنند چه اتفاقی میافتد؟
اکثر وسایل پوشیدنیای که روی مچ قرار میگیرند به حسگرهای فتوپلتیسموگرافی (PPG) متکی هستند. این حسگرها با تابش نور به پوست شما و تعیین دادههای بیومتریک مختلف بر اساس میزان بازتاب نور کار می کنند. این روشی منظم و غیرتهاجمی برای پیگیری معیارهای سلامتی شما است اما مشکلاتی نیز دارد.
گزارشهای بسیاری از مشکلات اپل واچ در این حوزه منتشر شده است. این ساعتهای هوشمند از فوتوپلتیسموگرافی استفاده میکنند که طبق تحقیقات مرکز ملی اطلاعات بیوتکنولوژی، تکنیک نوری ساده و کمهزینهای است که میتواند برای تشخیص تغییرات حجم خون در بستر میکروواسکولار بافت استفاده شود.
به لطف این فناوری، ساعتهای اپل میتوانند وضعیت قلب شما را با استفاده از نور به درستی ردیابی کنند. اما اگر سنسور با مانعی مانند جوهر خالکوبی برخورد کند نمیتواند کار خود را به درستی انجام دهد و مشکل از همین جا شروع میشود. در نتیجه دو اتفاق رخ میدهد؛ یا با دادهها اشتباه مواجه خواهیم شد یا کلا هیچ چیزی به نمایش در نمیآید.
۵۸۵۸
