این سنسور بهقدری نازک است که میتواند مستقیماً روی لایه بافت کلیه (کپسول کلیوی) بنشیند. وظیفه آن نیز پایش مداوم تغییرات جریان خون و دماست. دماسنج درون این سنسور میتواند تغییراتی به کوچکی ۰٫۰۰۴ درجه سلسیوس را اندازهگیری کند.
افزایش دما در عضو پیوندی معمولاً نشانهای از التهاب پسزدهشدن عضو است. بهمحض شناسایی تغییر، دستگاه که یک باتری سکهای ریز دارد، از بلوتوث برای آگاهسازی پزشک یا بیمار استفاده میکند.
این دستگاه بهطور اختصاصی برای پیوند کلیه است، اما میتوان از آن برای اعضای دیگر مانند کبد و ریه نیز استفاده کرد. صندوق کلیه آمریکا گزارش میدهد که یک ماه پس از پیوند کلیه، در حدود پنج تا ۲۰ درصد بیماران پسزدگی حاد رخ میدهد.
کاهش ریسکهای پسزدن عضو پیوندی با کاشت سنسور در بدن
بدن زمانی عضو پیوندی را پس میزند که سیستم ایمنی عضو را بهعنوان یک شیء خارجی شناسایی و به آن حمله میکند. اگر علائم پسزدن سریع شناسایی شوند، میتوان با دخالت پزشکی از عضو جدید در بدن محافظت کرد.
پژوهشگران نورتوسترن میگویند دستگاه آنها علائم هشدار رد عضو را سه هفته زودتر از روشهای پایش فعلی شناسایی کرده است.
درحالحاضر از بافتبرداری برای شناسایی پسزدن استفاده میشود. در این روش یک نمونه بافت از عضو جدا و در آزمایشگاه آنالیز میشود. بااینحال، این روش تهاجمی است و میتواند خونریزی و ریسک عفونت را افزایش دهد.
پژوهشگران دانشگاه نورتوسترن درحالحاضر و پیش از عرضه تجاری محصول خود باید برای آزمایشهای بالینی آماده شوند. آنها همچنین در تلاشند تا راهی برای شارژکردن باتری این دستگاه پیدا کنند تا محصولشان بتواند برای یک عمر در بدن بیمار کار کند.
۵۸۵۸
