جهان آنقدر سریع منبسط میشود که فیزیک قادر به توضیح آن نیست

جهان آنقدر سریع منبسط میشود که فیزیک قادر به توضیح آن نیست
در دههی گذشته، کیهانشناسی درگیر بحران فزایندهای بوده است. مشاهداتی که ابتدا توسط تلسکوپ فضایی هابل و بعدا توسط تلسکوپ جیمز وب انجام شد، نشان میدهند انبساط در مناطق مختلف جهان با سرعتهای متفاوتی در حال رخدادن است.اکنون نتایج جدید با استفاده از یک خوشه کهکشانی در حیات خلوت کیهانی خودمان، این اختلاف را بیش از پیش تأیید میکند و به این ترتیب کیهانشناسی را درمعرض بازنویسی قرار میدهد. دان اسکلنیک، پژوهشگر اصلی مطالعه و استاد فیزیک دانشگاه دوک در بیانیهای گفت: «تنش اکنون به بحران تبدیل میشود. بهنوعی میتوان گفت مدل کیهانشناسی ما ممکن است نقض شود.»دو روش استاندارد طلایی برای محاسبه ثابت هابل، مقیاس مخصوص اندازهگیری سرعت انبساط جهان، وجود دارد. روش اول، اندازهگیری نوسانهای کوچک در تابش پسزمینهی کیهانی (CMB) است. این تابش، همچون عکس فوری باستانی از اولین نور کیهانی موجود در امواج ثابت مایکروویو که فقط ۳۸۰ هزار سال پس از بیگبنگ تولید شده است.روش دوم در فاصلههای نزدیکتر (در مراحل بعدی زندگی کیهان) با استفاده از تپاخترهایی موسوم به متغیرهای قیفاووسی است. ستارههای متغیر قیفاووسی به آهستگی در حال مرگ هستند و لایههای بیرونی گاز هلیوم آنها با جذب و انتشار پرتوها رشد میکند و منقبض میشوند و به این ترتیب این ستارهها مانند چراغهای راهنما در دوردست سوسو میزنند.