ستاره‌های جوان این سحابی تا امروز عمر زیادی نکرده‌اند، با این حال انرژی بسیار زیادی دارند. سحابی NGC 346 خوشه‌ای ستاره‌ای درون خود دارد و در یکی از بزرگترین مکان‌های تولد ستاره‌ها، یعنی ابر ماژلانی کوچک (SMC – Small Magellanic Cloud) قرار دارد.
این سحابی حدود ۲۱۰ هزار سال نوری از ما دورتر است و بادهای ستاره‌ای خوشه مرکز آن، گاز و غبار میان‌ستاره‌ای را تا ۲۰۰ سال نوری در این ناحیه پراکنده کرده است. به علاوه، این بادها می‌توانند باعث ایجاد ناهنجاری گرانشی و تولد ستاره‌ها شوند و مرز چگال داخلی این سحابی را شکل دهند.
این ستاره‌ها که فقط حدود ۳ تا ۵ میلیون سال عمر دارند، هنوز شروع به مصرف هیدروژن خود در هسته نکرده‌اند که در این خوشه ستاره‌ای پراکنده شده‌اند. این تصویر تلسکوپ فضایی هابل رنگ‌های کاذب دارد که طیف مرئی و فروسرخ نزدیک به رنگ آبی و سبز دیده می‌شود و هیدروژن برانگیخته شده در رنگ قرمز می‌درخشد.
ساختن رنگ‌های کاذب
هدف اصلی تلسکوپ‌هایی مثل هابل، ثبت تصاویر رنگی نیست، بلکه اندازه‌گیری روشنایی یا بازتاب نور اجرام کیهانی است. طراحان این تلسکوپ برای رنگی کردن تصاویر فیلترهایی روی سنسورهای هابل تعبیه کرده‌اند که نورهای قرمز، سبز و آبی (RGB) را به طور سیاه و سفید ثبت می‌کند.
پژوهشگرانی که این تصاویر را به رنگ‌های واقعی تبدیل می‌کنند، گاهی اوقات فراتر از آن می‌روند و نورهایی که به چشم ما دیده نمی‌شود را به رنگ قابل دیدن تبدیل می‌کنند تا تفاوت آن‌ها را در تصویر نشان دهند.
