تحول در روند درمان سرطان با تبدیل «تومورهای سرد» به «تومورهای داغ»

تومورهای سرطانی معمولاً به‌عنوان «ایمنی‌سرد» شناخته می‌شوند؛ یعنی سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند آن‌ها را تهدیدی واقعی تشخیص دهد. این ویژگی باعث می‌شود تومورها در برابر سلول‌های ایمنی مقاوم باشند و به درمان‌های مرسوم مانند شیمی‌درمانی یا ایمن‌درمانی پاسخ ضعیفی دهند. هدف محققان جانز هاپکینز، تبدیل این تومورهای «سرد» به «داغ» بود تا سیستم ایمنی بتواند با قدرت بیشتری به مقابله با آن‌ها بپردازد.

به گزارش بیکینگ و به نقل از سایتک‌دیلی، در این پژوهش که با حمایت مؤسسه ملی سرطان آمریکا (NIH) انجام شد، دانشمندان با تحریک دو مسیر ایمنی کلیدی در بدن (پروتئین STING و گیرنده LTβR) موفق شدند فعالیت سلول‌های کشنده T (CD8⁺) را افزایش دهند. این اقدام موجب مهار رشد تومور در مدل‌های حیوانی سرطان پستان، لوزالمعده و عضله شد.

تحریک هم‌زمان این دو مسیر باعث شکل‌گیری ساختارهایی به نام ساختارهای لنفوئیدی ثالث (TLS) درون تومور شد. این ساختارها که معمولاً در نواحی التهاب مزمن دیده می‌شوند، مانند «پایگاه‌های فرماندهی» سیستم ایمنی عمل می‌کنند و با افزایش حضور سلول‌های T و B در تومور، توان دفاعی بدن را تقویت می‌کنند.

 

نتایج نشان داد که در این ساختارها، سلول‌های B به سلول‌های پلاسما تبدیل شده و آنتی‌بادی‌های اختصاصی تومور تولید می‌کنند. همچنین سلول‌های حافظه بلندمدت در مغز استخوان باقی مانده‌اند که می‌تواند از بازگشت سرطان جلوگیری کند. این امر نشانگر ایجاد ایمنی پایدار و سیستمیک علیه تومور است.

به گفته‌ ماسانوبو کوماتسو، سرپرست پژوهش، ایجاد TLS در تومورهای ایمنی‌سرد نه‌تنها باعث فعال شدن فوری سلول‌های ایمنی می‌شود، بلکه ساختار دفاعی پایداری در بدن به وجود می‌آورد که مانع رشد مجدد یا متاستاز سرطان می‌شود. این رویکرد می‌تواند اثر درمان‌هایی مانند مهارکننده‌های ایمنی یا حتی شیمی‌درمانی را نیز افزایش دهد.

در گام بعد، تیم تحقیقاتی قصد دارد سازوکار دقیق این فرآیند را بیشتر بررسی کرده و امکان استفاده بالینی از آن را در بیماران بزرگسال و کودکان مبتلا به سرطان فراهم کند.