آیا پرندگان خواب میبینند؟

آیا پرندگان خواب میبینند؟
فروید که با رسالهی بنیادیاش در سال ۱۸۹۹ به بررسی رویاها پرداخته بود، رویا را صرفا خیال واهی از یک ناخودآگاه آرزومند تقلیل داد؛ اما با توجه به اکتشافاتی که از آن زمان دربارهی ذهن انسان، بهویژه مرحلهی غنی از حرکات سریع چشم (REM) انجام شده است، احتمالهای دیگری دربارهی عملکرد تطبیقی این زندگیهای موازی انسان در شب مطرح میشوند.تشخیص رویا دیدن در حیوانات به زمان ارسطو بازمیگردد. او در حال تماشای واق واق کردن سگی در حال خواب بود و آن را مدرکی آشکار از حیات ذهن میدانست؛ اما زمانی که دکارت زمینهساز عصر روشنگری در قرن هفدهم شد، حیوانات را صرفا به ماشینهای خودکار تقلیل داد و به مدت چند قرن این تصور اشتباه را ترویج کرد که هر موجودی غیر از انسان ذاتا پست است.در قرن نوزدهم وقتی لودویگ ادینگر طبیعتگرای آلمانی اولین پژوهشهای آناتومی از مغز پرنده را انجام داد و متوجه نبود نئوکورتکس در مغز آنها شد، پرندگان را اندکی بالاتر از عروسکهای غیرارادی دکارت ارزیابی کرد. نئوکورتکس که تکاملیترین لایه بیرونی مغز به شمار میرود، مسئولیت شناخت پیچیده و حل مسئلهی خلاق را برعهده دارد. این دیدگاه در قرن بیستم با مکتب فکری رفتارگرایی به رهبری بیاف اسکینر تقویت شد. این مکتب، رفتار را ماشین محرک روب گلدبرگ و تحت تأثیر واکنش غیرارادی میدانست که به حالات ذهنی درونی و پاسخ عاطفی بیتوجه است.در سال ۱۸۶۱ درست دو سال پس از انتشار اثر «خاستگاه گونهها» از داروین، یک فسیل با دم و آروارههای یک خزنده در آلمان کشف شد که بالها و استخوانهای جناقی پرندهها را داشت و این فرضیه را مطرح کرد که پرندگان از نسل دایناسورها به تکامل رسیدند. از آن زمان تاکنون نکات زیادی را آموختیم، گرچه پرندگان و انسانها در بیش از ۳۰۰ میلیون سال گذشته جد مشترکی نداشتند، شباهت مغز پرنده به انسان بیشتر از خزندگان دیگر است.
مجله خبری بیکینگ